Pagina's

zondag 3 juli 2011

Kérwén, 9 weken oud

Een kort filmpje van begin deze week, enkele uren voor het ongeluk met haar pootje. De kwaliteit van de filmpjes is nog slechter dan van de foto's, maar ze zijn gewoon leuk.


Nog even een kort verslagje van de voorbije dagen.
Woensdag mocht ze, na twee korte uitjes met mij alleen, weer mee op wandel met 'de groten'. Ook nu weer had ze geen enkel probleem met de rugzak en aangezien we op een tamelijk druk stuk waren, had ze veel bekijks. Toen we op een lang stuk de zon op onze rug hadden en dat voor Kérwén wat warm werd, besloot ik de rugzak naar mijn buik te verhangen. Dat vond ze helemaal jolig, mijn kin en hals vonden dat heel wat minder fijn...

De dag daarna ging ik terug werken, en zaten de 3 dus alleen thuis. Ze hebben de tuin voor zich, en een stukje van de berging, dat uiteraard puppyproof gemaakt werd. Ik verwachtte bij thuiskomst putten, stukgebeten deuren, planten, enz. te vinden. Niets van dat alles. :-) Wel was het monster erin geslaagd te ontsnappen uit het afgesloten stuk in de berging, wat haar pootje niet goed bekomen is. Resultaat: nietje er uit, en de wonde kan nu niet meer aaneengroeien. :-( Het zal zo moeten genezen, met een stuk kussentje minder. Gelukkig is het mooi droog, blijft ze er helemaal af, en heeft ze er geen last van.
's Avonds is ze met Hasse mee naar de agility gegaan. Ze was niets onder de indruk van de mensen en honden en het geblaf. Was ook niet geïnteresseerd in Hasse of mij, heeft zich op haar uppie aan de draad liggen amuseren met snuffelen, gras uittrekken en wat naar de wei achter het terrein kijken. Toen ik op terugweg naar de auto iemand anders haar liet meenemen, was dat ook prima voor haar. Ik had het al in de mot bij het hierkomen, maar onafhankelijke karaktertje begint meer en meer in alles door te schemeren.

Handige slaaphoudingen.*

De volgende dag heb ik, door een blessure de avond ervoor, niet veel met de honden kunnen doen. Met Hasse en Bien een aantal clickersessies gehouden, en wat geapporteerd in de tuin. Kérwén vond het allemaal ok! Met haar spelenderwijs en met behulp van snoepjes wat geoefend op het zitten en liggen, en het begin van een flosh apporteren. En op twee minuten tijd ging ze bij het wijzen op de weegschaal zitten, om dan een koekje in ontvangst te nemen. Slimme pupsel. :-) En eindelijk ook wat dikkere pupsel, de weegschaal gaf 5,1kg aan!

Hierkomen gaat minder en minder. Zelfs vanuit de tuin lukt het niet vaak. Hasse is als pup tweemaal niet onmiddellijk uit de tuin willen komen. Simpel, deur toe, en dat ze haar plan maar trok. Na hooguit enkele minuten was het dikke paniek aan de achterdeur, want baasje en Robine niet meer te zien. Bij Kérwén werkt dat niet. Met wat geluk vind ik haar een half uur later met haar poep tegen de achterdeur, vrolijk in het rondkijkend en niet geïnteresseerd in wie de deur opent. Afleiding is op zich niet echt een probleem, in de zin dat het geen verschil maakt of ik haar nu in huis of in de tuin of op wandeling roep, met of zonder honden erbij, met geblaf van buurhonden of mensen in de buurt. Ze wil gewoon niet liever dan in haar eentje wat rondlopen, een eind weg, en de wereld ontdekken. 'Achtergelaten' worden, of zo snel mogelijk van haar wegrennen en je verstoppen, vindt ze allemaal niets erg.
's Avonds kreeg ze dan nog even haar zot kwartiertje.


Gisterenochtend is Robine opeens als een gek met Kérwén beginnen spelen. Die laatste was echt buiten zichzelf van plezier, waarschijnlijk van eindelijk niet meer genegeerd of begrommeld te worden. Voorlopig nog geen bewijsmateriaal, maar dat zal nog wel volgen, aangezien ze gisteren wel driemaal telkens een 20tal minuten hebben zitten rollebollen. De eerste keer heeft Hasse zelfs heel even willen meedoen, dus dat komt helemaal goed tussen die drie. :-)
In de vroege namiddag even pupsel nog eens alleen meegenomen. Op een voetbalplein een eindje verder was een buurt-partijtje voetbal tussen kinderen aan de gang. Met muziek, veel volk en geroep, ideaal voor de socialisatie. Tot daar haar op de arm genomen, omdat ik niet wou dat ze al moegestapt aan het stukje socialisatie zou beginnen. Jammer genoeg bleek ze toch vermoeider te zijn dan ik dacht, en was ze haar zelfzekerheid kwijt, hoewel ik een behoorlijk eindje van de drukte wegbleef. Ik heb me uiteindelijk op de grond gezet, aan de overkant van de straat waar de bedoening was. Ze kroop op schoot, en kalmeerde snel, om dan veel ontspannener het boeltje te bekijken. Ongeveer een kwartiertje daar gezeten. Na enkele minuten hopte ze van mijn schoot af om zo dicht als kon met haar leiband te kijken. Toen een stem door de luidsprekers schalde, sprong ze even achteruit, maar enkele tellen later was ze het alweer vergeten. Nog wat later vond ze het geheel niet interessant genoeg meer, en probeerde ze de straatstenen op te eten. Trekspeeltje bovengehaald, en al trekkend (en zij grommend) dichter langs het volk en lawaai gepasseerd om zo terug naar huis te keren. Alsnog geslaagd dus!
Thuis in de bench, en wandelen met Hasse en Bien. 's Avonds zijn we dan nog eens met z'n allen daar gepasseerd. Het volk was weg, enkele mannen waren aan het opruimen, en het interesseerde Kérwén geen bal meer. Een eind met de dames getraind en geapporteerd op een plein, pupsel aan de flexi want ik betrouwde haar niet. Op de terugweg naar huis even gestopt om Hasse nog wat te laten drinken. Daar zijn Bien en Kérwén weer beginnen ravotten, dus maar even gewacht tot ze gedaan hadden. Enkele kinderen kwamen kijken, en moesten natuurlijk puppyknuffelen. Wat pup heel wat leuker vond dan de kinderen, want ze is nog evenveel nietjesmachine als een week geleden. ;o) Vlak voor we thuiskwamen nog kennisgemaakt met enkele (licht aangeschoten) buren die de stoelen op straat hadden gezet, en dan was haar kaars weer uit.

Vannacht was ze wat ziekjes, eerst braken en dan diarree. :-( Wat rijstwater gegeven, waarna ze braaf voortgeslapen heeft. Vanmorgen was ze, buiten weer wat mager nu, wel vinnig. Genoeg gedronken, een handjevol brokjes (meer durfde ik nog even niet geven) vlot naar binnen gespeeld en uitwerpselen waren terug vast. Maar blijkbaar toch wat moe, want haar kaars was al meteen weer uit. Ze heeft tot nu toe even met Bien liggen spelen, wat in de tuin rondgelopen en nog wat gegeten (houdt alles gelukkig terug binnen :-)), maar dan weer voort gaan slapen. Plan was haar mee te nemen in de rugzak op wandeling, maar aangezien ze net in de bench is gaan liggen voortslapen blijft ze lekker thuis. Als ze wel wakker is, is ze erg levendig, even 'full of mischief' als de voorbije dagen, en ze heeft geen koorts, dus ik vermoed gewoon dat de laatste ongeplande nieuwe indrukken er gisteren iets teveel aan waren. Vandaag dus een dagje rust voor haar!

Om af te sluiten nog een kort filmpje van de voorbije week. Te moeilijk of te zwaar staat niet in haar woordenboek!



* Het halsbandje houdt ze voorlopig altijd aan als ik er bij ben, omdat ze er nog wat aan moet wennen. 's Nachts en als ze zonder toezicht zit, gaat het uiteraard uit.

Geen opmerkingen: