Veel gebeurd de voorbije weken. Kérwén is erg aanhankelijk geworden. Eigenlijk wordt het met de dag "erger". Ze jankt nu als ik 's ochtends naar het werk vertrek, en ik heb de indruk dat haar sloopgedrag dan voortkomt uit een lichte verlatingsangst aangezien ze niet geïnteresseerd is in op dingen kauwen als ik er ben (ook niet als ik haar niet in de gaten heb). Als ik haar bij iemand achterlaat, of aan de draad tijdens trainingen, protesteert en trekt ze nu ook luidkeels, en houdt dat me plezier urenlang vol. Ga ik naar de badkamer gaat ze tegen de deur liggen, neus tegen de grond, om toch maar niets te missen en me als eerste weer te kunnen begroeten. Ze wil niet meer lang in de tuin blijven als ik er niet bij ben, joelt als ik haar even in de wagen laat en haar begroetingen zijn over the top. Ze zal dus zo snel mogelijk vertrekken naar haar volgende tijdelijke thuis, tot ze klaar is om op de kudde losgelaten te worden. Het zal al lastig genoeg zijn voor haar de eerste dagen waarschijnlijk, en elke dag dat ze zich meer kan hechten is er een te veel.
Hasse is haar grote steun en toeverlaat, en grote voorbeeld qua snelheid en hevigheid. ;o) Bientje heeft ze al ingehaald qua snelheid (en qua grootte bijna) en daarin lijkt ze dan ook al haar interesse verloren (tenzij in haar verwoede pogingen aan de top van de roedel te komen). Alleen als Hasse haar blijft negeren of wegsnauwt, is Bien goed genoeg. Maar Hasse, tsja, ze moet nog tweemaal zo snel worden om die in te halen, maar lijkt toch al goed op weg.
De grootste puppy-onhandigheid lijkt weg. Vorige week ingeënt, en gezond geworden. Met haar 9kg lukt het niet meer haar langer dan enkele minuten te dragen, dus wordt ze enkel nog in en uit de auto getild. De wandelingen zijn aangepast aan haar leeftijd, dan weer eens met de twee groten erbij, dan weer alleen met mij. De eerste angstperiode is alweer even voorbij, en de tweede lijkt er nu zijn aangekomen, met vooral angst naar groter vee (runderen en paarden) en haar blijvende angst voor geblaf. Verder blijft ze ongelooflijk dapper, soms wat te naar mijn zin, van voorzichtigheid heeft ze nooit gehoord. Ze begint soms behoorlijk eenkennig te worden. Sommige mensen wil ze nog supervrolijk gaan begroeten, anderen negeert ze als de pest ook als die haar proberen aanhalen. Een beetje Hasse dus. Mensen die ze kent zijn razend interessant en laat ze niet met rust zolang ik er bijben. Verdwijn ik uit haar zicht schreeuwt ze echter moord en brand, en is ze niet te houden.
Naar andere honden blijft ze ontzettend frank, op het scherpe af soms. Een Raddek die jankte moest volgens haar streng afgestraft worden, en zelfs na een correctie van mij besloot ze het hem nog maar eens met haar tanden te laten voelen. Ook Bientje heeft er al van mogen weten omdat die (geheel terecht) Kérwéns zelfverklaarde leidersrol weigert te aanvaarden. Haar gaan zal dus de nodige rust terugbrengen tussen mijn twee dames, maar dat wil niet zeggen dat ze niet gemist zal worden. Hasse heeft echt leren spelen met andere dan mij of Bien, en gaat haar de laatste twee weken constant zelf uitdagen. Ook Bientje leek zich tot voor dit weekend weer 5 jaar jonger te voelen, genoot van het soms urenlange spel en stiekem ook wel van het feit dat Kér haar van haar dikke winterjas ontdaan heeft. ;-) En ik, tja, een lief, vrolijk, aanhankelijk hondje (ook al is dat laatste niet zo goed) is zoveel makkelijker om graag te zien.
Tot je op een dag dit bij thuiskomst in de berging terugvindt. %£&@#§$ Het ware dan wel de hondenzetel, nu is-ie in ieder geval voor het stort.
Die blauwgrijze vlek die je ziet in de rug van de zetel, is de muur erachter. Madam heeft dus fijn een tunneltje gebeten door de bijna 50cm diepe rug.
Nog enkele laatste foto's tijdens haar periode hier.
Kerremansje.
Het drijven zit alleszins in de genen.
En nog eens een poging tot groepsfoto.
Met het gras dat niet wil meewerken.
't Is hier te doen dames, niks te zien aan die kant.
Neeje, aan die kant ook niet!
Laatste poging.
Dag Kérwén, het ga je goed bij Joyce en haar Flynn en Faelan. Gedraag je wat, dat je niet teveel op je kop moet krijgen, en zie maar dat je snel klaar bent voor je eerste echte stapjes bij je baas en de kudde. Binnen enkele maanden kom ik je zeker bezoeken bij de kudde, tot dan hoop ik heel af en toe een update te lezen en af en toe wat foto's te zien (stille hint ;o)). Vaar wel erwtje! -xx-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten