Vorig weekend

Allez, we hebben onze vuurdoop gehad... Blij dat het achter de rug is. Zenuwen dat ik had, brrr, zeker zaterdag; zondag viel dat best mee.

Zaterdag eerst jumpingparcours. Een grote ramp... Het was ook echt geen gemakkelijk parcours, ik vond het moeilijk voor de eerste graad en was niet de enige die dat vond. Maar los daarvan heb ik ook erg klunzig gelopen (zoals gewoonlijk, lol). Hasse was dus overal en nergens, na enkele toestellen hadden we al een DK, en ook de rest van het parcours trok op niets.

Dan het vast parcours. Ook weer vrij snel een DK. Terwijl ik zeker weet dat ik haar, net als op het vorige parcours, gemakkelijk had kunnen terugroepen; maar om de een of andere reden heb ik een fractie van een seconde een gelaten "damn"-gevoel als ik zie dat ze het verkeerde toestel gaat nemen, en dan pas reageer. Op training heb ik dat niet, of het is me toch nog niet opgevallen; een van de (vele) dingen waar ik aan moet werken dus. De rest ging wel vlot en mooi (naar mijn gevoel toch). 2on-2off van de schans, hoewel dit haar moeilijkste toestel is: jippie! Op de wip had ze wel haar raakvlak, maar niet 2on-2off. Niet genoeg voor mij (je weet wel, dat spreekwoord met de vinger en de arm) dus liet ik haar de wip opnieuw nemen. Tja, dan werd ik vriendelijk bedankt en mocht het terrein verlaten. Na haar releasebevel nam Hasse nog wel 2 hordes vooruit, dus haar beloning heeft ze toch gehad, hihi.

Na de middag dan een eindje gaan wandelen, Hasse gaan laten zwemmen vooral, en een ijsje gaan eten want het was WARM!

Zondag opnieuw vroeg op om naar het warme en verre Limburg te rijden. ;) Weer eerst de jumping. DK, en verder ook weer niet echt denderend gelopen. Raar, op training zijn dat meestal de betere parcours, hier ging het me echter echt niet af. :(

In de namiddag dan het vast parcours. Weer bijna onmiddellijk een DK (echt dom, Hasse nam een totaal onlogische verkeerde horde; maar ik zal wel weer in die richting gestuurd hebben). Enkele moeilijke bochtjes voor Hasse met haar groooote bochten toch vlot kunnen nemen. :) Raakvlak van de brug was goed. Maar dan de wip weer hetzelfde verhaal als gisteren (verdorie toch Hasse). Heb haar die dus weer opnieuw laten nemen, en ik mocht weer vervroegd het plein af. Jammer maar helaas.

Niet veel soeps dus, maar ik had er ook hélemaal niks van verwacht, en ben uiteindelijk toch tevreden. Mijn moppie bleef liggen aan de start, trok verbazend weinig latten :) (drie latten op 2 dagen als ik me niet vergis, wat echt wel super is voor haar), zaterdag een goeie weave-ingang (op onze beide VP's na de wip niet tot aan de weave geraakt), en de raakvlakken van brug en schans waren goed! Én ze heeft alvast vanaf haar eerste wedstrijd niét geleerd dat dat je daar wel wegkomt met doorlopen op de wip. :) Al bij al was ik dus best wel tevreden met wat Hasse deed. Over mijn eigen handlerskunsten zal ik maar zwijgen...

Zondag hadden we een lange "middagpauze", en het was nog steeds erg warm, drukkend zelfs. Samen met Hasses fokker zijn we dan naar het verfrissende water getrokken om de honden te laten afkoelen en ravotten. Een hele familiebende dus: Hasse uiteraard, oma Luna, mama Jay, tante Cute, nichtje Pip en niet te vergeten knap halfzusje Moon! Na een voor de honden deugddoende apporteersessie in het water, voor Sabine en mij een gooisessie en voor Tania een fotografeersessie keerden we terug voor ons laatste parcours. Hasse had door het frisse water haar energie blijkbaar helemaal teruggevonden, en begon zowaar even Pip uit te dagen tot spelen! :)

Bientje was niet mee. Ze kan niet goed meer tegen drukte, en 's ochtends was het ook nog bar koud en vochtig. Bovendien nam ik geen tent mee, dus zou het niet eenvoudig geweest zijn om haar ergens achter te laten om met Hasse te lopen. Die mocht dus het weekend bij Raddek blijven. Zaterdag vond ze dat ook helemaal niet erg niet mee te moeten vertrekken, en genoot ze 's avonds van een kort ommetje met haar baas alleen zonder Hasse erbij. Zondag zag het niet meer zo zitten niet mee te mogen. :( Als het volgende wedstrijd weer zo'n weer is, 's ochtends minder koud en haar algemene toestand goed is, mag ze dus weer mee!

Agility

Jaja, we gaan onze entrée maken, lol. Dit weekend in Merksem/Zonhoven Hasses wedstrijddebuut...

Ze is het afgelopen jaar véél verbeterd, al zal het nog wat voeten in de aarde hebben eer we ook een echt team zijn op het agilityveld (en dat ligt niet zozeer aan Hasse, dan wel aan een stuntelige baas  ). Wachten aan de start is geen probleem meer en als ze haar kop er een beetje bijhoudt, heeft ze ook betrouwbare raakvlakken. Maar over de latten zal ik maar zwijgen, alsook over het spelletje dat ze er zo af en toe nog van maakt. ;-)

Bij de latten is het de laatste weken wel duidelijk dat het van twee kanten komt. Ze neemt ze mee als ik iets zeg doordat ze zich dan nog meer naar me toe keert. En ze neemt ze mee omdat ze nog-nog-nog rapper wil gaan dan de raket die ze al is, er een racespel van maakt dus, en ontdekt heeft dat laagvliegen nog sneller is. Van dat eerste deel durf ik zeggen dat dat zo goed als opgelost is: ik zeg alleen nog het hoognodige (en probeer daarbij mijn timing nog wat te verbeteren). Nu moet Hasse haar deel ook nog doen: aanvaarden dat ik niet meer sneller kàn  en ze dus net zo goed haar sprongen kan afwerken.

Wat betreft er een spel van maken... Hasse kennende zal ze dat wel altijd af en toe blijven doen. Ze doet agility zoooo graag, doet soms zo geweldig hard haar best zoals vandaag op training; andere keren wil ze vooral zichzelf plezieren. Dat wil zeggen: het parcours dat hààr het meeste ligt ipv. dat uitgezet is, tegen topsnelheid zodat ze een slagveld aan toestellen achterlaat. Op zulke momenten kan ik haar soms wel achter het behang plakken (jammer dat je dat zo niet vindt naast een agilityterrein ). Maar ach, daarvoor is het net mijn eigenste Hassje: een clown waar ik àltijd weer vrolijk van word, en nét daarom zie ik haar ook zo graag.